Zoals je ondertussen misschien al weet ga ik in 2017 meedoen aan de Marathon Des Sables. Hiermee ga ik 250 km in 7 dagen door de snikhete Sahara rennen terwijl je voor die week je eigen eten en al je spullen zelf meeneemt. De race is al een project op zich. Als je besluit om na alles wat je in het verleden gedaan hebt, iets anders te gaan doen, of om iets groters aan te pakken, dan heb je een plan nodig. En met dat plan begint de voorbereiding. Wat ga ik doen? Wat is daar voor nodig? Waarmee begin ik? Wat ga ik allemaal laten?
In het teken van de Marathon des Sables
Zo dus ook met de training. Mensen vragen me steeds wat ik doe om me daar op voor te bereiden. De trainingsinspanning die ik doe post ik tegenwoordig elke week. Sommige trainingen zijn niet echt leuk, andere zijn echt niet leuk. Hoewel de trainingstijd over een hele week wel mee valt zijn de trainingen wel vaak erg pittig. De training staat echter wel helemaal in het teken van de Marathon des Sables. Ik ga dus niet trainen om het trainen. Als er ergens een leuk evenement is, maar het past niet in het schema, dan doe ik er niet aan mee. Daarentegen skip ik geen enkele training die wel noodzakelijk is. Staat er rennen op het schema, maar het regent, tja, jammer dan. Zo ben ik in februari diverse keren behoorlijk verzopen en verkleumd thuis gekomen. Vandaag was het warm, 33 graden. Nou, ik moest rennen van Huub, dus de hitte is geen excuus. Dat is het straks in de woestijn ook, daar zullen de omstandigheden vast ook niet plezierig zijn.
Over the top?
De trainingen die ik nu doe komen niet zomaar uit de lucht vallen. Er zit een plan achter en de trainingen zijn op mijn niveau gemaakt. Het lijkt voor anderen wel eens te zwaar en “over the top”. Maar zoals zelfs de beste hardloper ooit voor het eerst zijn hardlopen schoenen heeft aan gedaan, zo is het bij mij ook. Ik ben ook ooit ergens begonnen. Nu ben ik al een tijdje bezig en de trainingen zijn, ondanks dat ze soms niet leuk zijn, wel met een doel. Alleen mensen projecteren dingen vaak op zichzelf. Zoiets als, “dit kan ik echt niet”, “dit wil ik niet”, “als ik bij een personal trainer ga trainen word ik afgebeuld”. Nu ben ik van mening dat je moet trainen met een plan, om een doel te bereiken, en als daar pittige trainingen bij horen, dan is dat zo. Alleen bij iedereen is het doel anders. Mijn eerste keer meedoen met een mud race, was een heel ander doel dan nu de Marathon des Sables.
Laat je niet afschrikken
Nu lag ik de laatste keer in de clinch met mijn trainer Huub. Hij gaf aan dat ik door het posten van mijn trainingen mensen afschrik om met een personal trainer aan de slag te gaan. Mensen zien wat ze willen zien. Ik kan het echter alleen maar aanraden. Ik ben nu zo bezig, niet te licht, niet te zwaar, en heb al in geen tijden meer blessures gehad. De progressie is enorm. Dat er af en toe een zware training tussen zit, ja, hé, da’s niet gek, mijn doel is reuze zwaar. Maar om een lang verhaal kort te maken, laat je vooral niet afschrikken door mijn training, ik ben ook begonnen met het doen van mijn eerste push-up op mijn knieën. En als je een plan hebt, een doel hebt, overweeg dan zeker eens een (goede!!) personal trainer. Je zult op een gepaste manier je doel bereiken, goed én snel.