Het is nog maar een paar weekjes voordat de Marathon des Sables gaat beginnen. De laatste fase van de trainingen zijn ingegaan. Nu moet blijken of al die kracht en sleeptrainingen zijn werk gedaan hebben. Het programma is nu vooral slepen tot ik erbij neerval en kilometers maken, met mijn rugzak.
De zware krachttrainingen zijn voorbij. Als er nog een krachtsessie in de training zit, gaat het vooral om herhalingen maken. Een laag gewicht en herhalen. Zo haalde ik een paar weken terug nog 40 reps met een 60 kg squat. Ik kan je vertellen dat je hoofd dan ook gaat tollen!
Slepen tot je erbij neervalt
Verder zijn het nog wel veel sleeptrainingen. Ik doe die sleeptrainingen nu al meer dan een jaar, maar ze zullen nooit wennen. Het is een super oefening, maar op het moment van trainen zelf protesteert alles in mijn lichaam, dat het wil stoppen. De sleetraining is echt mentaal zwaar. Want ook al zegt je hoofd dat je moet stoppen, je lichaam blijkt toch steeds weer meer te kunnen.
En lopen tot je een ons weegt
Zoals gezegd ben ik nu vooral aan het lopen. Afstanden van 20 tot 30 km per keer, met mijn, nu 9 kg zware, rugzak op mijn rug. Het lopen gaat goed. Met mijn rugzak haal ik een gemiddelde van bijna 9 km per uur door het zand. Na 20 kilometer zakt het richting de 8,5 km per uur. Ik ben daar wel erg tevreden mee. Want het is inclusief de korte wandelpauzes die ik steeds na 25 minuten houd om te eten en te drinken.
Het prettige van het huidige loopschema, is dat ik een dag later niet vermoeid ben. Ik kan dit meerdere dagen achter elkaar doen. Laat dat nu ook precies de bedoeling zijn geweest van de hele trainingsopbouw die we het afgelopen jaar hebben gedaan.
Lopen én slepen!
Trainer Huub had nog wel een laatste verrassing voor me. Ik “mag” tegenwoordig voordat ik mijn lange afstand ga lopen eerst met mijn slee aan de gang. Zoals gezegd is die slee een kreng. Het is en blijft een oefening die gewoon zwaar blijft. En nu mag ik dus na die slee gaan lopen. Die slee zuigt je helemaal leeg. Al je glycogeen is je lichaam uit voordat je nog moet beginnen met lopen! Dat is alsof je op km 35 van een marathon begint!
Ik heb dit nu een paar weken gedaan, eerst met de slee en dan lopen. Alleen afgelopen zaterdag lag er sneeuw. Dan gaat het niet om met de slee aan de slag te gaan. Het is te glad om een goede afzet te maken. Ik heb die dag weer eens gelopen zonder die slee vooraf. Wat een verschil! Dat ging ineens zo soepel, je zou bijna zeggen dat het werkt, dat slepen vooraf!
De komende weken blijft het slepen en lopen op het programma staan. In het weekend van 11 maart doe ik mee aan een 50 km trail. Daarna gaat het volume weer wat omlaag tot aan de laatste week voor de Marathon. Ik moet wel zeggen dat het slepen en lopen een steeds grotere mentale belasting begint te worden. Ik ben me al aan het voorstellen hoe de eerste weken eruit zullen zien als ik terug ben uit de woestijn. Ik vermoed iets met veel eten, biertje, wijntje en lekker op mijn krent zitten!