De finish is in zicht. De finish, het zo kenmerkende einde van een race. Het einde van een periode van hard werken. De finish is ook vaak het begin van weer wat nieuws. Als je eenmaal weet waartoe je nu al in staat bent, wat kan je dan allemaal nog meer? Over 3 maanden ga ik in een week 250 km rennen in de Sahara. Over 4 maanden is het alweer voorbij, wat ga ik dan doen?
Afgelopen twee weken zijn we begonnen met het programma voor de laatste 3 maanden naar de Marathon des Sables. Dat zijn met name veel herhalingen met krachtoefeningen, lang slepen en veel kettlebell lunges. Daarnaast mag ik ook nog de nodige kilometers lopen, zo’n 40 à 50 km per week. Ondertussen is mijn rugzak naar 7 kg gegaan. Die rugzak mag straks nog naar het eindgewicht van ongeveer 10 kg toe.
Krav Maga
De marathon is al over minder dan 100 dagen. Hoewel ik de marathon nog moet gaan lopen, maar toch ben ik al met een half oog aan het kijken wat ik hierna ga doen. Ik denk dat ik straks even genoeg heb van het lopen. Ik mag tot aan de marathon ook eerst nog zo’n 500 km in Nederland lopen en dan vervolgens straks nog 250 in de woestijn. Ik zeg niet dat ik niet meer ga lopen, maar waarschijnlijk niet meer die lange afstanden.
Maar wat ga je dan doen? Helemaal niets doen is natuurlijk geen optie. Ik ben wel toe aan iets heel anders. Weer nieuwe dingen leren. Ik heb het in mijn hoofd gehaald om Krav Maga te gaan doen. Dat is heel anders. Waar ik de laatste jaren alles deed op een gecontroleerde berekende manier is Krav Maga veel explosiever en barst het van de technieken. Dat betekent weer veel oefenen en nieuwe fouten maken.
Het afgelopen jaar
Afgelopen jaar is al bijzonder geweest. In het begin van het jaar liep ik mezelf nog steeds in de prak als ik lange afstanden liep. Ik trok ook steeds erg met mijn rechtervoet naar binnen, waardoor ik steeds tegen mijn eigen enkels aanschopte. Door de goede begeleiding van Huub schop ik niet meer tegen mijn eigen enkels aan en kan ik een week lang elke dag een marathon lopen, zonder dat ik mezelf in de prak loop. De trainingen waren bijna altijd tot het gaatje. Steeds weer de verzuring opzoeken, steeds weer die spierpijn als we bepaalde oefeningen deden.
Maar het is zo makkelijk om dit soort trainingen te doen als je weet waarvoor je ze doet. Op 9 april start de eerste etappe in de Marathon, die is niet te verzetten. Als ik nu de trainingen skip, haal ik het einde niet. De voorbereiding, de trainingen, maar ook het delen met de anderen die meedoen in de marathon, het heeft allemaal een doel.
Geven van presentaties
Ik ga ondertussen steeds meer presentaties geven over deze marathon, de voorbereiding en de weg ernaar toe. Het stellen van doelen, de weg er naartoe opdelen in behapbare brokken. Dat werkt zowel in de sport als in het bedrijfsleven. Toch niet gek voor iemand die als jongetje bij de dokter zat en de zoveelste keer steunzolen kreeg en de dokter steeds maar vertelde dat ik zeker geen hardloper zou worden. Nu nog zorgen dat alles wat ik geleerd heb met het sporten ook steeds meer in mijn prive en zakelijke leven ga integreren. Practice what you preach zong Barry White destijds al.
En ondertussen droom ik al van het halen van de finish van de Marathon en van alle leuke dingen die ik erna ga doen. Zowel zakelijk, als ook op sportief gebied. En wil jij mij eens horen spreken? Voor sportclubs, kleine business clubs en verenigingen geef ik mijn presentatie voor niets. Neem gerust contact met me op via quillermo@gatochleven.nl.